ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که در اثر تابش نور خورشید بر پوستمان از کلسترول ساخته میشود. این ویتامین همچنین از طریق منابع محدودی از رژیم غذایی وارد بدن میشود. افراد زیر 70 سال باید روزانه 600 IU ویتامین D دریافت کنند. اگرچه مطالعات نشان میدهد مکمل یاری با ویتامین D متواند تا دوز 5000 IU صورت گیرد.
نقش ویتامین D در حفظ سلامت استخوان به خوبی شناخته شده است همچنین لازم به ذکر است که ویتامین D برای عملکرد عضله‌ها، سیستم ایمنی، کنترل التهاب، متابولیسم انرژی و سلامت روان نیز ضروری است پس دور از ذهن نیست که این ویتامین در عملکرد ورزشکاران بسیار تاثیرگذار است.
چندین مطالعه نشان میدهد که کمبود ویتامین D در میان ورزشکاران به طور گسترده ای رخ میدهد، به ویژه در کسانی که کمتر به نور مستقیم آفتاب دست دارند و یا مواد غذایی حاوی ویتامین D را مصرف نمی کنند. سطوح پایین ویتامین Dدر ورزشکاران باعث کاهش قدرت و عملکرد عضلانی میشود، همچنین میتواند تأثیر منفی بر سیستم ایمنی داشته باشد و خطر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI) را افزایش دهد که تأثیر مضری بر فعالیت ورزشی خواهد داشت. سطح ناکافی ویتامین D همچنین ممکن است بر خطر آسیب و شکستگی استرسی تأثیر بگذارد.برای جلوگیری و یا رفع کمبود ویتامین D، ورزشکاران باید منابع غذایی این ویتامین را بشناسند و مصرف کنند، از آنجایی که ویتامین D فقط در تعداد کمی از غذاها (ماهی های چرب، زرده تخم مرغ، جگر و برخی غلات صبحانه غنی شده و ماست ها) یافت میشود ممکن است دریافت کافی از غذا به تنهایی دشوار باشد بنابراین توصیه میشود با مشورت پزشک یا کارشناس تغذیه از مکمل استفاده کنند.
ویتامین D در سطوح بالا منجر به مسمومیت می شود و مسمومیت با آن میتواند سبب درد و ضعف عضلانی، درد مفصلی، مشکلات کلیوی، هایپر کلسمی، خستگی ، آریتمی و افزایش فشار خون شود.
اگر فکر می کنید ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین Dباشید، باید با پزشک ویا متخصص تغذیه ورزشی خود مشورت کنید و ممکن است آزمایش خون ساده ای را برای بررسی این که آیا مصرف مکمل ویتامین Dضرورت دارد یا خیر، تجویز شود.
